23.03.2018–07.05.2018

1950’lerde ABD tarafından sağlanan ekonomik yardımlarla Batı Almanya refah dolu bir dönemden geçiyordu. Meşhur ekonomik mucizenin (Wirtschaftswunder) yarattığı ivmeyle hızlı bir yeniden inşa ve kurulum süreci yaşandı. Batı Almanya’da bu esnada büyük bir iş gücü açığı yaşanırken, güney avrupa ülkeleri ve Türkiye’de ise işsizlik artış gösteriyordu. ABD’nin siyasi güdümü Batı Almanya’yı sınır aşırı işçi arayışına girerek işsizliğin yüksek olduğu ülkelerle çift yönlü antlaşmalar imzalamaya itti. İlerleyen yıllarda Türkiye’nin de katılacağı işçi göçleriyle başta İtalya olmak üzere Güney Avrupa’nın her yerinden insana iş sağlandı.

Almanya’da yaşayan İtalyan sanatçılar Simona Molino ve Matteo Lucidi, bu tarihsel olayların ışığında kendi gurbet koşullarını yansıtarak insanların gündelik değişimlere karşı gösterdiği çabalarına ve mücadelesine dikkat çekmeyi amaçlıyor. Yurt dışına taşınmak, farklı bir kültürle iletişim kurmak, yeni bir iş ve daire aramak her bireyin katlanması gereken zorluklardan yalnızca birkaçıdır. Gündelik hayatta sürekli psikofiziksel stresi kolaylıkla yükseltebilecek değişim, çatışma ve risklerle yüzleşmek zorunda kalırız.

İki sanatçı bu durumu ter metaforu vasıtasıyla aktarmayı amaçlıyor. Ter bezi salgılamasıyla vücudumuzun yüzeyinde görülen nem damlaları, zihinsel ve fiziksel stresin sonucu olarak ısı, gerginlik veya kuvvetli duygular nedeniyle artabilir. Her çeşit terleme bir değişiklik tarafından tetiklenir: Ortam sıcaklığında ani bir artış yaşandığında ter bezleri buhar yoluyla vücut ısısını düşürerek daha fazla sıvı salgılar: Spor yapmak; büyük bir fiziksel efor sarf etmek üzere durağandan hareket haline geçiş; sıkıntı yaratan herhangi bir olumsuzluğun ortaya çıkması.

Farklı yaş ve toplumlarda terlemenin iletişim, politika, din ve pazarlama alanlarında nasıl algılanıp analiz edildiğini araştıran Molino & Lucidi, obje, maket, fotoğraf, metin ve videoların bu sıvının çeşitli yönleri hakkında anlattığı hikayelerden görsel bir yol belirleyerek Ter Müzesi’ni kurguluyor.